====== 12 november - Jeremia 2:14 ======

//Lezen: Galaten 4:21-5:1//

> “Is Israël een slaaf of een onvrij geborene? Waarom is het dan tot buit geworden?”

Ja, het lijkt er veel op, dat Israël een slaaf is, iemand, die zijn vrijheid is kwijtgeraakt. Of, wat nog erger is, dat Israël een onvrij geborene is, iemand, die bij voorbaat al gedoemd is een slavenbestaan te lijden en zonder dat ooit te boven te komen. Letterlijk staat er: in het huis geboren. Bedoeld wordt: in het huis van een ander om die te dienen. Ja, het lijkt er veel op, dat zo’n droevig lot dit volk is beschoren. Want Israël is het slachtoffer geworden van de grote wereldrijken, een speelbal in handen van de grootmachten. Nu eens moet het Egypte om hulp smeken, wil het zijn vrijheid behouden tegenover Assyrië en dan weer andersom. Zo is dit volk van anderen afhankelijk. En uiteindelijk verliest het zijn zelfstandigheid helemaal. Het Tienstammenrijk was al weggevoerd in ballingschap en eigenlijk was het met het Tweestammenrijk al net zo gesteld. Ja, als men ziet hoe dit volk beroofd en geroofd is geworden, dan moet men haast wel tot de conclusie komen, dat het een geboren slaaf is. Waarom zou het anders tot buit zijn geworden van vreemde overheersers? En toch, Israël was geen slaaf, geen onvrij geborene. Integendeel, Israël was kind van de Heere. Dat was zijn positie. Als zoon van God was het uit Egypte geroepen en dat betekende de garantie van vrijheid, bescherming, onafhankelijkheid. Maar hoe kon het dan tot buit worden? Omdat Israël zelf niet langer de ware vrijheid wilde. Het verkoos de slavernij, de slavernij van de zonde. Daarom werd dit volk geknecht door vreemde overheersers.

Als je de geschiedenis van de christelijke Kerk overziet, zou je haast denken dat ook zij een onvrij geborene is. Zij kwam te liggen onder het juk van Judaïsme en roomse hiërarchie, onder het hervormde juk en het synodocratische.

Staat dan in de vrijheid, waarmee Christus u heeft vrijgemaakt en laat u niet weer een slavenjuk opleggen!

//Zingen: _Psalm 44:6//