Ds. J. Hoorn

verzamelde werken

preken:catechismus:zondag-21:1976

Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

Link naar deze vergelijking

Beide kanten vorige revisieVorige revisie
Volgende revisie		Vorige revisie
preken:catechismus:zondag-21:1976 [15-09-2023 om 22.42 uur] – ds. J.H. Zwartpreken:catechismus:zondag-21:1976 [09-09-2024 om 20.52 uur] (huidige) – Externe bewerking 127.0.0.1
Regel 1: Regel 1:
 +====== Preek over Zondag 21 (1976) ======
 +{{tag>"Catechismusprekenbundel ‘Horen naar het Woord’ (2014)"}}
 +<- preken:catechismus:zondag-20:1974 ^ preken:catechismus ^ preken:catechismus:zondag-22:1974 ->
 |Tekst|Zondag 21| |Tekst|Zondag 21|
 |Lezen|Johannes 10:1-18| |Lezen|Johannes 10:1-18|
Regel 20: Regel 23:
  
 Wij belijden van die Kerk: Wij belijden van die Kerk:
-1) dat zij is door de Zoon van God; +  - dat zij is door de Zoon van God; 
-2) dat zij is de gemeenschap der heiligen; +  - dat zij is de gemeenschap der heiligen; 
-3) dat zij ontvangt de vergeving der zonden.+  - dat zij ontvangt de vergeving der zonden.
  
 1) Het is van geweldige betekenis, dat wanneer de Kerk in Zondag 21 belijdenis doet aangaande zichzelf, dat zij dan meteen onze aandacht richt op de hemel; immers op de Zoon van God, die Zich een gemeente vergadert. Bij de Kerkvergadering werken niet allereerst de wankele krachten van deze aarde, maar de sterke krachten, de onoverwinnelijke krachten van boven. De Kerk is niet het werk van mensen, maar een schepping van God, van de Zoon van God. En als wij dus over de Kerk spreken, dan mogen wij niet over mensen spreken, maar moeten wij spreken over God, over Zijn werk. Wij mogen de Kerk niet benaderen vanuit de mensen, maar alleen als de arbeid van de Zoon Gods. En het is van levensbelang om daaraan vast te houden. Immers, als wij op de mensen letten ten aanzien van de Kerk, dan lopen wij onherroepelijk vast. Dan zal er vanavond weinig stof overblijven tot roemen. Immers wat mensen betreft is de geschiedenis wel vol van ellende en moeite; vol van teleurstelling en mislukking. Voor velen een oorzaak ook, waardoor zij zich van de Kerk hebben afgekeerd of weigeren zich daarbij te voegen. Dat is heel de geschiedenis der Kerk zo geweest, ook vandaag nog. Psalm 87 zegt, dat er heerlijke dingen te zeggen zijn van de stad Gods. Maar is niet veeleer het omgekeerde het geval? Is de Kerk niet voor velen een afschrik geweest en is zij dat ook vandaag niet voor velen? 1) Het is van geweldige betekenis, dat wanneer de Kerk in Zondag 21 belijdenis doet aangaande zichzelf, dat zij dan meteen onze aandacht richt op de hemel; immers op de Zoon van God, die Zich een gemeente vergadert. Bij de Kerkvergadering werken niet allereerst de wankele krachten van deze aarde, maar de sterke krachten, de onoverwinnelijke krachten van boven. De Kerk is niet het werk van mensen, maar een schepping van God, van de Zoon van God. En als wij dus over de Kerk spreken, dan mogen wij niet over mensen spreken, maar moeten wij spreken over God, over Zijn werk. Wij mogen de Kerk niet benaderen vanuit de mensen, maar alleen als de arbeid van de Zoon Gods. En het is van levensbelang om daaraan vast te houden. Immers, als wij op de mensen letten ten aanzien van de Kerk, dan lopen wij onherroepelijk vast. Dan zal er vanavond weinig stof overblijven tot roemen. Immers wat mensen betreft is de geschiedenis wel vol van ellende en moeite; vol van teleurstelling en mislukking. Voor velen een oorzaak ook, waardoor zij zich van de Kerk hebben afgekeerd of weigeren zich daarbij te voegen. Dat is heel de geschiedenis der Kerk zo geweest, ook vandaag nog. Psalm 87 zegt, dat er heerlijke dingen te zeggen zijn van de stad Gods. Maar is niet veeleer het omgekeerde het geval? Is de Kerk niet voor velen een afschrik geweest en is zij dat ook vandaag niet voor velen?

Paginahulpmiddelen