Ds. J. Hoorn

verzamelde werken

preken:catechismus:zondag-5:1974

Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

Link naar deze vergelijking

Volgende revisie		Vorige revisie
preken:catechismus:zondag-5:1974 [26-08-2023 om 16.31 uur] – aangemaakt ds. J.H. Zwartpreken:catechismus:zondag-5:1974 [09-09-2024 om 20.52 uur] (huidige) – Externe bewerking 127.0.0.1
Regel 1: Regel 1:
 +====== Preek over Zondag 5 (1974) ======
 +{{tag>"Catechismusprekenbundel ‘Horen naar het Woord’ (2014)"}}
 +<- preken:catechismus:zondag-4:1974 ^ preken:catechismus ^ preken:catechismus:zondag-6:1974 ->
 |Tekst|Zondag 5 van de Heidelbergse Catechismus| |Tekst|Zondag 5 van de Heidelbergse Catechismus|
 |Lezen|2 Korintiërs 5:11-21| |Lezen|2 Korintiërs 5:11-21|
Regel 7: Regel 10:
 | |_Psalm 116:7,11| | |_Psalm 116:7,11|
  
-//Preek gehouden te: +//Preek gehouden te Grootegast op 5 mei 1974 en te Twijzel op 25 augustus 1974.//
-  - Grootegast op 5 mei 1974 +
-  - Twijzel op 25 augustus 1974//+
 \\ \\
  
Regel 16: Regel 17:
  
 Met de behandeling van Zondag 5 zijn wij gekomen bij het stuk dat handelt over de manier waarop wij uit onze ellende worden verlost. Ja, zo moeten wij dat wel zeggen: de manier waarop wij verlost worden uit onze ellende. Want daarover zal het gaan in dit tweede deel van de Catechismus, de Zondagen 5 tot en met 31. Daarover moest het ook gaan. Immers, in vraag en antwoord 2 hebben wij beleden, om in de enige troost zalig te leven en sterven, dat daarvoor niet maar nodig is te weten dát wij verlost worden, maar hóe wij verlost worden, op welke manier ik uit mijn ellende gered word. Te weten dat ik op geen enkele andere manier verlost word dan door het geheel enige lijden van de Zoon van God, doet mij waarlijk getroost leven en sterven. Nu, die manier van verlossing wordt ons in deze tweede afdeling van de Catechismus geleerd. Met de behandeling van Zondag 5 zijn wij gekomen bij het stuk dat handelt over de manier waarop wij uit onze ellende worden verlost. Ja, zo moeten wij dat wel zeggen: de manier waarop wij verlost worden uit onze ellende. Want daarover zal het gaan in dit tweede deel van de Catechismus, de Zondagen 5 tot en met 31. Daarover moest het ook gaan. Immers, in vraag en antwoord 2 hebben wij beleden, om in de enige troost zalig te leven en sterven, dat daarvoor niet maar nodig is te weten dát wij verlost worden, maar hóe wij verlost worden, op welke manier ik uit mijn ellende gered word. Te weten dat ik op geen enkele andere manier verlost word dan door het geheel enige lijden van de Zoon van God, doet mij waarlijk getroost leven en sterven. Nu, die manier van verlossing wordt ons in deze tweede afdeling van de Catechismus geleerd.
-Nu is er op Zondag 5 altijd veel kritiek geweest. De vragen die hier gesteld worden achtte men dwaze vragen die niets met ons hart hebben uit te staan maar alleen met ons verstand. Het gaat hier – zo zegt men – alleen maar om redeneringen, om logische conclusies, en getroost worden is toch geen zaak van het verstand, maar van het hart? Wij hoeven toch zeker niet met ons verstand het werk van God uit te zoeken, en wij hoeven toch niet logisch vast te stellen hoe de middelaar moet wezen? Wanneer de grote Verlosser wordt geboren in Bethlehem, dan zijn de engelen toch niet bezig om door allerlei redeneringen en conclusies te laten zien dat Hij de ware Verlosser is? Nee, dan zingen zij van Hem, dan prijzen zij Gods grote daden. Daar staat Zondag 5 met zijn verstandswerk eigenlijk maar ver van af, vindt men. Daar stellen wij dan tegenover, in de eerste plaats, dat ons verstand niet uitgeschakeld mag worden in ons geloofsleven. Om getroost te worden mogen en moeten wij wel terdege ons verstand gebruiken. Maar dan het verstand dat niet vaart op het kompas van eigen logica en conclusies, maar dat zich in alles onderwerpt aan het spreken van God in Zijn Woord. +Nu is er op Zondag 5 altijd veel kritiek geweest. De vragen die hier gesteld worden achtte men dwaze vragen die niets met ons hart hebben uit te staan maar alleen met ons verstand. Het gaat hier – zo zegt men – alleen maar om redeneringen, om logische conclusies, en getroost worden is toch geen zaak van het verstand, maar van het hart? Wij hoeven toch zeker niet met ons verstand het werk van God uit te zoeken, en wij hoeven toch niet logisch vast te stellen hoe de middelaar moet wezen? Wanneer de grote Verlosser wordt geboren in Bethlehem, dan zijn de engelen toch niet bezig om door allerlei redeneringen en conclusies te laten zien dat Hij de ware Verlosser is? Nee, dan zingen zij van Hem, dan prijzen zij Gods grote daden. Daar staat Zondag 5 met zijn verstandswerk eigenlijk maar ver van af, vindt men. 
-En daarmee is dan meteen onze tweede opmerking gegeven: in Zondag 5 zijn wij helemaal niet bezig om een middelaar te zoeken die voldoet aan onze eigen logica en redeneringen van ons verstand. Hoe zouden wij ooit kunnen! Geldt juist hier niet: “Wat geen oog heeft gezien, wat geen oor heeft gehoord en wat in geen mensenhart is opgeklommen, dat heeft Gód bereid wie Hem liefhebben”? Nee, de Middelaar van Zondag 5 is niet het resultaat van ons denken, maar van Gods verlossingsplan. Ja, meer nog: wij dachten er helemaal niet aan om zulk een Middelaar te zoeken, laat staan dat wij er één vonden. Zó verdorven zijn wij sinds de val in zonde, dat ons denken louter en alleen nog gericht is op onszelf, en bepaald niet op de Middelaar over wie Zondag 5 spreekt. Bepaald niet, maar Hij is ons van God gegeven zonder dat wij Hem zochten! Zondag 5 is dan ook geen lofzang op ons redeneerwerk, maar is een gelovig nazeggen van wat God eerst in Zijn Woord heeft voorgezegd!+Daar stellen wij dan tegenover, in de eerste plaats, dat ons verstand niet uitgeschakeld mag worden in ons geloofsleven. Om getroost te worden mogen en moeten wij wel terdege ons verstand gebruiken. Maar dan het verstand dat niet vaart op het kompas van eigen logica en conclusies, maar dat zich in alles onderwerpt aan het spreken van God in Zijn Woord. 
 +En daarmee is dan meteen onze tweede opmerking gegeven: in Zondag 5 zijn wij helemaal niet bezig om een middelaar te zoeken die voldoet aan onze eigen logica en redeneringen van ons verstand. Hoe zouden wij ooit kunnen! Geldt juist hier niet: “Wat geen oog heeft gezien, wat geen oor heeft gehoord en wat in geen mensenhart is opgeklommen, dat heeft Gód bereid wie Hem liefhebben”? Nee, de Middelaar van Zondag 5 is niet het resultaat van ons denken, maar van Gods verlossingsplan. Ja, meer nog: wij dachten er helemaal niet aan om zulk een Middelaar te zoeken, laat staan dat wij er één vonden! Zó verdorven zijn wij sinds de val in zonde, dat ons denken louter en alleen nog gericht is op onszelf, en bepaald niet op de Middelaar over wie Zondag 5 spreekt. Bepaald niet, maar Hij is ons van God gegeven zonder dat wij Hem zochten! Zondag 5 is dan ook geen lofzang op ons redeneerwerk, maar is een gelovig nazeggen van wat God eerst in Zijn Woord heeft voorgezegd!
 Wij vragen hier in Zondag 5 inderdaad naar de bekende weg. En die weg is Goddank bekend, hoe zouden wij er anders ooit naar kunnen vragen? Maar al is de weg bekend, de vraag naar die weg is niet overbodig! Want moet het er in deze en volgende Zondagen niet over gaan op welke manier wij verlost worden? En daarom willen wij in deze Zondag op eerbiedige wijze nagaan waarom God deze weg en stijl van verlossing verkoos. De liefde tot God zal ons er steeds weer toe dringen om Zijn verlossingsgangen met ons na te gaan, opdat wij ook hier leren zingen: “Uw gangen, zo vol roem en eer, zijn aan uw volk gebleken.” Wij vatten het evangelie van deze Zondagsafdeling voor u samen onder het thema: Wij vragen hier in Zondag 5 inderdaad naar de bekende weg. En die weg is Goddank bekend, hoe zouden wij er anders ooit naar kunnen vragen? Maar al is de weg bekend, de vraag naar die weg is niet overbodig! Want moet het er in deze en volgende Zondagen niet over gaan op welke manier wij verlost worden? En daarom willen wij in deze Zondag op eerbiedige wijze nagaan waarom God deze weg en stijl van verlossing verkoos. De liefde tot God zal ons er steeds weer toe dringen om Zijn verlossingsgangen met ons na te gaan, opdat wij ook hier leren zingen: “Uw gangen, zo vol roem en eer, zijn aan uw volk gebleken.” Wij vatten het evangelie van deze Zondagsafdeling voor u samen onder het thema:
  
-//De God van alle vertroosting openbaart ons de weg der verlossing als die van verzoening door voldoening.// Zo leert Hij ons:+//De God van alle vertroosting openbaart ons de weg der verlossing als die van verzoening door voldoening.// 
 +Zo leert Hij ons:
   - Zijn verbondsrecht te erkennen;   - Zijn verbondsrecht te erkennen;
   - onze verbondsschuld te belijden;   - onze verbondsschuld te belijden;

Paginahulpmiddelen